بررسی وضعیت آنتی بیوگرام پروپیونی باکتریوم آکنه در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس

سابقه و هدف: آنتی‌بیوتیک ها نقش مهمی را در درمان آکنه ایفا می‌کنند و پزشکان بر اساس تشخیص خود از میزان اثر بخشی و صرفه اقتصادی و اثرات جانبی و گاهی اوقات مقاومت دارویی، بهترین آنتی‌بیوتیک را برای درمان انتخاب می‌کنند. اما مقاومت میکروبی در سال های اخیر مشکلاتی را در مسیر درمان آکنه در پی داشته است. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت آنتی بیوگرام پروپیونی باکتریوم آکنه (P.acnes) در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس انجام شد. مواد و روش ها: در این طرح با استفاده از روش E-Test Antibiogram الگوی مقاومت دارویی پروپیونی باکتریوم آکنه به آنتی‌بیوتیک های رایج در درمان آکنه در ایران مشخص گردید. پس از نمونه‌برداری و کشت و خالص سازی پروپیونی باکتریوم آکنه به کمک روش کمی E-Test عدد MIC برای هشت مورد از آنتی‌بیوتیک های رایج در درمان آکنه برای هر بیمار به دست آمد. یافته ها: در86 بیماری که مورد نمونه برداری قرار گرفتند، 6/25% مذکر و 4/74% مؤنث بودند و میانگین سنی آنها 8/22 سال بود. در نتایج حاصله 13% سویه‌های پروپیونی باکتریوم آکنه به اریترومایسین، 7/10% به کلیندامایسین و1/7% به کوتریموکسازول مقاوم بودند. هیچ مورد مقاومتی نسبت به سایر آنتی‌بیوتیک های مورد آزمایش شامل تتراسایکلین، داکسی سایکلین، ماینوسایکلین، آمپی سیلین و سفالکسین مشاهده نشد. نتیجه گیری: به طور کلی مقاومت تک دارویی در 1/8% موارد و مقاومت چند دارویی در 5/10% سویه‌ها دیده شد. اما این میزان مقاومت نسبت به میزان مقاومت های ذکر شده در کتب مرجع بیماری های پوست و برخی مقالات چاپ شده در نشریات معتبر بسیار پایین‌تر است. آنالیز نتایج طرح بیش تر نشانگر این مهم است که عدم مصرف صحیح و مشکلات موجود در فرهنگ مصرف آنتی‌بیوتیک ها عامل مهمی در موارد شکست درمانی آکنه در ایران است.